| استون | |
|---|---|
  |
|
| شناسنامه | |
| نام‌گذاری آیوپاکپروپانون | |
| نام‌های دیگر | دی متیل کتون، β-کتوپروپان |
| فرمول مولکولی | CH3COCH3 |
| SMILES | CC(=O)C |
| جرم مولی | 58.09 g/mol |
| نما (ظاهر) | مایع بی‌رنگ |
| CAS number | [۶۷-۶۴-۱] |
| ویژگی‌ها | |
| چگالی و فتن (حالت) فیزیکی | 0.79 g/cm3, آبگونه (مایع) |
| حلالیت در آب | حل شدنی |
| دمای ذوب | -۹۴٫۹ °C (178.2 K) |
| دمای جوش | ۵۶٫۳ °C (329.4 K) |
| توان اسیدی (pKa) | ? |
| توان بازی (pKb) | ? |
| چرخش دستگردی [?]D | ? ° |
| گران روی | 0.32 cP در۲۰ °C |
| ساختار | |
| نمای مولکولی | سه گوش با دو راستا بر روی C=O |
| گشتاور دوقطبی | ۲٫۹۱ D |
| ترکیب‌های وابسته | |
| کتون‌های وابسته | بوتانون |
| حلالهای وابسته | آب اتانول ایزوپروپانول تولوئن |
| به جز بخش‌های گفته شده، داده‌های داده شده دربارهٔ ی ماده‌ها در سامه‌های استاندارد (در ۲۵°C، ۱۰۰ کیلو پاسکال) بستهٔ داده‌های شیمیایی وسرزدنی‌ها (مرجع‌ها) ی ویکی‌پدیا |
|
استون(دی متیل کتون؛ پروپانون؛ دی متیل کربونیل، دی متیل فرمالدهید) ساده‌ترین کتون با فرمول مولکولی CH3)2CO) و یکی از لکه‌برها است. این ماده توسط حییم وایزمن کشف شده‌است. این ماده فرار، بی‌رنگ و به شدت آتش‌گیر است و مصرف بسیار زیادی در صنعت به عنوان حلال دارد. یکی از ساده‌ترین روش‌های ساخت این ماده تقطیر استات کلسیم است.
روش تولید
جالب‌ترین فرایند برای تهیه پروپانون، فرایند واکر هوخست است که از ۱۹۶۴ در مقیاس صنعتی به بهره‌برداری رسیده‌است. طبق این روش پروپن با اکسیژن هوا در مجاورت یک سیستم کاتالیستی دارای PdCl2 در فاز مایع در دمای ۱۲۰–۱۱۰ درجه سانتیگراد و فشار ۱۴–۱۰ بار به‌طور مستقیم به دی متیل کتون اکسیده می‌شود. برای تولید دی متیل کتون از فرایند کیومن و فرایند هوک نیز استفاده می‌شود. در سطح جهانی فرایند کیومن با محصول همراه دی متیل کتون در مکان اول تولید این ماده قرار گرفته‌است. (۲)
منابع
۱و۲- مرجع مواد شیمیایی ایران
